Türkiye’de gündeme gelen rüşvet, hırsızlık, yolsuzluk, medyaya baskı olayları Avrupa’da Türkiye’ye olan ilgiyi muazzam bir biçimde artırmış oldu. Gün geçmiyor ki etkin basın yayın kuruluşları bu konuları haber yapmasın, analiz etmesin.
Dünyaya gözümü açtığım şu toplumda (Hollanda) her zaman Türkiye’nin aleyhinde hem sözlü hem yazılı olan bilgilere rastlamışımdır. Önceleri özellikle “Türkiye’de insan hakları yoktur.” diye yapılan kötülemeler ister istemez beni psikolojik olarak etkilerdi. Bir de bunlara Türkiye’den kaçan Marksist-leninist gibi aşırı uçların destek vermeleri dikkatimi çekerdi. Hatta zaman zaman reaksiyoner olarak savunmaya bile geçmeye çalışırdım. Ne yapacaksınız, buralarda doğup büyüsek de Türk olmak, yeri geldiğinde Türkiye için savunma mekanizmasını hayata geçirmek anlamına geliyor. İnsan hakları ihlali o zamanlar hiç aklımıza bile gelmezdi, ne de olsa kötülenen Türkiye idi.
Bu sefer öyle bir gündem var ki bir Türk olarak savunmayı bile aklımızdan geçiremiyoruz. Hele bir de Almanya’da hiç de abartılmayacak bir sebepten dolayı eski Cumhurbaşkanı Wulff’un yargılanması gibi olaylar ortada iken sadece susabiliyoruz. Bunun gibi nice siyasilerin, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde en ufak bir şüphede dahi nasıl istifa edip yargıya koştuklarına şahidiz. Maalesef Türkiye’mizde ise durum çok vahim... Şu an Türkiye’deki siyasi iradeye yönelik suçlamaların milyonda biri buralarda olsun, ne hükümet ne de suçlanan siyasi partiler kalır...