Haykırıyordu “Türkmen Ağam” diyerek ardından destan şairi: “Ülkü yolu diken olur, taş olur /Yağsız ayran, kuru ekmek aş olur / Kim derdi ki Ağama bir iş olur? / Kahpe felek bize oyun etti bil! / Attığı taş bağrımıza battı bil!”[i]Kolay değildi genç yaşta örnek bir şahsiyeti, azimli bir ülkü devini kaybetmek.Sadece şair mi haykırıyor, ağıt yakıyordu? Türk milliyetçiliğine, Türkçülük fikriyatına gönül verenler, yani milyonlar ardından ağlıyordu.
Örnek bir insandı Dündar Taşer. Dinine, devletine,milletine, bayrağına, kısacası maneviyata teslim olmuştu. Engin bilgisiyle insanları hayrete bırakır, dost düşman her dinleyiciyi etkilerdi.Teşkilatçılığı tartışılmaz, her konuda birlik için mücadele ederdi. “Doğruda birlik, doğrudur. Yanlışta dahi, birlik doğrudur. Çünkü, bizatihi birlik, doğrudur.”diyerek Türk insanına önayak olmaya çalışırdı.
Mücadelesinden hiç taviz vermez ve milletine hep güvenirdi. Geleceğin büyük Türkiye’si için bu mücadelesini hep sürdürmüştü. Gençlik onun için her şeydi. ”Mutlak manada millî, manevi, İslami değerlere bağlı gençliği ülkü ve fikirler etrafında toplayacak aksiyoner bir hareketi oluşturmak zorundayız.” diyor ve gençlik için her şeyi yapmaya kendini yönlendiriyordu. Gençlere “Biz kaybedilmiş medeniyetin çocuklarıyız, o kaybedilmiş medeniyeti yeniden kuracak sizlersiniz.” sözleriyle umut veriyordu. Genç Ülkücüler Teşkilatının kurulmasında (1968) önemli görevler almış ve eğitim çalışmalarının hep içinde olmuştur. Bu teşkilat ‘Ülkücü’kimliğiyle kurulan ilk kuruluştu. Hedefi “Türk gençliğini milliyetçi bir ruhla yetiştirmek, her türlü yıkıcı, bölücü, emperyalist faaliyetlere karşı mücadele etmekti.”[ii]Erol Güngör onun için der ki: “Türk milliyetçileri tarihinde ilk defa onun çalışmaları sonucudur ki, bütün milliyetçi gençler tek bir bütün hâline gelmiş,dağılmaktan ve ezilmekten kurtulmuşlardır.”
[i] Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu, Destanlar Burcu, Türkmen Ağam,Türk Edebiyat Vakfı, 2004, s. 103.
[ii] Metin Turhan, Ülkü Ocakları 1968-1980,Bilgeoğuz, 2010, s. 137.