Niçe’ye(Friedrich Nietzsche) Nazire
Gündüzgözü fener yakıp sokaklarda durmadan “Devleti arıyorum! Devleti arıyorum!” diyebağıran bir meczuptan söz edildiğini duydunuz mu hiç? Oysa devlete inanmayan neçok gafil vardı. O gafiller topluca meczuba güldüler. Meczup kalabalığınarasına girdi, kendine gülenleri şöyle bir süzdü: “Devlete ne oldu beyler?Şimdi bunu size söyleyeceğim.”
Devletöldü beyler. Onu siz öldürdünüz. Siz ve sizin gibiler. Hepiniz onunkatillerisiniz.
Peki, nasılyaptınız bunu? Nasıl girdiniz kanına?
Kalbinisöken hançerleri,beynini emdiğiniz hortumları kim tutuşturdu ellerinize?
Nerede o?Ne oldu ona?
Hangiyöne gidiyor yalnız, tüm acı gerçekleri ardında bırakarak.
Su alanteknedeyiz şimdi hepimiz. Öne, arkaya, sağa, sola sallanıp duruyoruz.
Hâlâ “âlîlik”denen şey kaldı mı onda?
Ya dasonsuz bir hiçliğe mi mahkûm ettiniz onu?
Ufuktakara bulutlar var, gece üzerinde yorgan.
Güneşfersah fersah uzakta…
Aşağısı birgayya kuyusu; karanlık, çürük ve pis kokulu…
Gündüzlergece artık.
Yakınfenerlerinizi ve “devlet”i aramaya koyulun.
Arayın!
Devletigömen mezar kazıcılardan başka ses duyamazsınız. Devletin çürümesinden başkabir koku duyamazsınız.
Devletöldü beyler. Onu siz öldürdünüz. En uğursuz cellatları yoldaş edindinizkendinize.
Merdiven altlarındakestiniz cezasını, “Katli vaciptir!” haykırışlarıyla.
Ve ouğursuz giyotinle hep birlikte indiniz boynuna…
Nihayet milletin“en kutsalı” sizlerin kanlı hançerleriniz altında can verdi.
Şimdi bizibu kandan kim arındıracak?
Hangi subu kanı temizleyecek?
Kimödeyecek bu hainliğin cezasını?
Hangi“kutsal” oyunu icat edeceksiniz suçunuzu örtbas etmek için?
Yaşamadımillet bugüne kadar böyle bir aymazlık.
Şimdi onalayık olmak için attığınız nutuklar boşuna artık?
Sizdensonra gelenlere miras bıraktınız onun ölüsünü.
Devletöldü beyler.
Onu sizöldürdünüz.
DİP NOT:
Günümüzmuktedirlerine söylenecek çok şey var. Muktedir olmak hevesiyle devletkatledildi. Son 13 yılda aldığı darbe, kaç 13 yılda belleklerden silinir, artıkbunu tarih yazacak. Çocukluğu ve gençliği kuytularda, merdiven altlarında“devlete sövmekle” geçen nesil girdi devletin kanına.
Yapılanyanlış fark edildiğinde de artık çok geçti. “Paralel devlet” yaftalamasıylazevahiri kurtarmak, suçu başkasına atmak artık nafile bir çaba…
Türk’ünen iyi becerdiği şeydi devlet kurmak. Devlet; Türk için namustu, onurdu,şerefti. Devlet, töreydi; saadet ve gelecekti…Uğruna seve seve ölünesi şeydi.Yadevlet başaydı ya kuzgun leşeydi.
İştebu yüzden önce “devlet fikri” öldürüldü, ANAP denen parti marifetiyle…
Şimdide “Devlet öldü!” , “Öldürüldü” aynı tornadan çıkan AKP marifetiyle.
“Ümmet”diye diye milletin, “din” diye diye devletin kanına girdiler.
Binbiryalan ve iftirayla, kanına girdikleri devleti kefensiz koydular mezara.
Şimdine kadar gözyaşı döksek de boş. Gündüz gözü elimizde fener, sokaklarda “Neredebu devlet? Nerde bu millet?” diye feryat etsek de boş.
Devletöldü beyler!Onu siz öldürdünüz.
Devletöldü, onu biz öldürdük…
BESLENMEÜZERİNE BİR DİYALOG
─Hadi aç ağzını.
─Aaaa!..
─Haaam! Can olsun yavruma,kan olsun. Hadi aç ağzını!
─Aaaaa!..
─Haaam! Oh yesin de büyüsünbenim yavrum. Hadi aç ağzını!
─ Aaaaa!..(İç ses: Tıkandım.Yeter!)
─Ham. Oh yesin de akıllasınbenim yavrum. Aç ağzını.
─(İç ses: Açmıcam, açmıcamişte…)
─Aç ağzını bak tavuk küser.Bi daha sana yumurta yapmaz.
─(İç ses: Bana ne yapmasın,açmıcam…)
─Hadi aç bak yumurta ağlar.
─(İç ses: Ağlasın açmıcam.)
─Hadi aç bak küserim.
─(İç ses: Küs açmıcam.)
─Hadi güzel vavum (yavrum),bak ağlarım.
─(İç ses: Ağla açmıcam.)
─İhiihiihiiiii… İhiiii…
(İç ses: Yalandan ağlıyosun,açmıcam işte.)
─Eeeeeeeeeeee… Vavum benisevmiyor.
(İç ses: Duygu sömürüsübaşladı. Susmaz şimdi. Açayım bari…)
─Aaaaa!..
─Afferin benim vavuma.
─(İç ses: Yeter boğulacam.)
─Hadi bi daha aç.
─(İç ses: Açmıcam. Midemkalkıyor.)
─Ama baba ağlar. Ağla babası.
Baba: Öö! Öö! Ööööö!..
─(İç ses: İiiiğbabiş,ağlamayı bile bilmiyo.)
─Aaaaa!..
─Afferin benim vavuma. Şimdide abla için aç…
─(İç ses: Yeter boğulacam.)
─Aç bak. Abla ağlar. Ağlaablası.
Abla: Hü! Hü! Hüüüüü!..
─(İç ses: Kusacam. Yoksabütün sülale…)
─Aaaa!..
─Afferin benim vavuma. Şimdide anneanne için aç ağzını.
─(İç ses: Acaba babamın mı,annemin mi yüzüne kussam?)
─Aaaa!..Öğ! Öğ! Ööööğ!..
─Aaay! Kustu.
─(İç ses: Ohbe!..Konuşamıyom. Bi konuşunca soracam size.)