Siyasal rejimlerin işlemesinde siyasi partiler önemli bir rol oynamaktadır. Bizzat Anayasamızda da ifade edildiği üzere siyasi partiler, demokratik siyasi hayatın vazgeçilmez unsurlarıdır.
Genel anlamıyla siyasi parti denildiğinde, programını uygulamak ve iktidara gelmek için, büyük halk kitlelerinin iktidarı etkilemesini ve işleyişine katılmasını sağlamaya çalışan, teşkilatlanmış insan toplulukları anlaşılır.
Halkın siyasal iktidarı etkilemesini ve işleyişine katılmasını sağlamada birer araç olan siyasi partiler halk ve iktidar arasında aracılık görevini yerine getirirler. Siyasi partilerin en önemli amacı iktidara gelmek, programlarında ve seçimlerde söz verdikleri politikayı uygulamak ve gerçekleştirmektir.
Bununla birlikte iktidara gelemeyen siyasal partilere düşen en önemli görev ise muhalefet etmek yani iktidarı eleştirmek ve öngörülen yöntemlerle denetlemektir. Bu sayede kendini anlatan siyasal parti kamuoyunu kendi lehine etkileyerek iktidar çalışması yapmaktadır.
Hâl böyle iken; “o”na göre, kendi partisi hariç diğer partilerin hepsi Türkiye’yi geriye götürmeyi amaçlayan birer marjinal gruplardır. Hatta son dönemlerde o kadar ileri gitmiştir ki; daha düne kadar koyun koyuna gül gibi geçinip gittikleri grubun artık desteğini çekmesini bile teröristlikle suçlayıp diğer partileri de bu grubun yandaşları olmakla itham etmekten çekinmemiştir.
“O”na göre ya kendi partisini destekleyeceksin ya da teröristsin. Ötekine tahammülü olmayan bu ruh hâlinin bu işin ilmini yapanlarca mutlaka tahlili gerekir. Söylevleri bir beyin sürçmesi yaşadığını göstermektedir. 30 Mart’la en yüksek noktasına çıkan bu ruh hâlinin Cumhurbaşkanlığı ve genel seçim süreçlerinde nerelere varabileceğini tahmin edebilmek güç olmasa gerek...