ASKER KINASI
İsmail BÜYÜKEROL
Dün gece yavrumu rüyamda gördüm
Yün çorap istedi, o sabah ördüm
Zarfa Şırnak yazıp postaya verdim
Askerin anası erinmez imiş
Tez geçti zaman üç kalmıştı,
Kuşkunun yerini umut almıştı
Cansız hayalim diye resim salmıştı
Belki de gidip de gelinmez imiş
Nöbete giderken gününü saymış
Az değil, uz değil tam on dört aymış
O gece görmedik bir yıldız kaymış
Yıldız sahibine görünmez imiş
Soğukmuş oralar her taraf karmış
Dağlar amansızmış, yolları darmış
Bastığı yerde de bir mayın varmış
Toprağa basarken bilinmez imiş
Al kanları beyaz kara dökülmüş
Kol kopmuş yavrumun topuk sökülmüş
Duydum ki Mehmet’im ölürken gülmüş
Hâlbuki ölürken gülünmez imiş
Yanası yanası ciğer yanası
Yansa da ağlamaz şehit anası
Ananın yaktığı asker kınası
Kıyamete kadar silinmez imiş