Dr. Abdullah BUKSUR
UMUTLARIMI PAYLAŞTIĞIM DOSTUMU KAYBETTİM
Cuma Ağca, bir güzel dost. Ruhun şad, mekânın cennet olsun. Hani şiirlerde hikâyelerde anlatılan, “Çay koy geliyorum.” dediğim bir dost. Yaşadığım acıyı tarif etmem kolay değil. Şeyh Edebali’nin dediği gibi, “İnsanlar vardır şafak vaktinde doğar akşam ezanın da ölürler.” O yaptıkları ve yarına ait umut ve hayalleriyle hep bizimle olacaktır.
Ben ailesine ve sevenlerine başsağlığı dilerken, Türk milliyetçiliği mücadelesinde akli, ruhi ve fikrî yol arkadaşımız kaybetmekten öte çocuklarımız birlikte oynarken yarınlara ait hayallerimi paylaştığım dostumu kaybettim. Uzun seyahatlerden döndüğüm de bir yorgunluk kahvesi içip, medeniyet coğrafyamız da bir dolaşıp, Doğu Türkistan için bir eseri ortaya çıkarmak için İran, Irak, Suriye, Kırım, Ahıska, Kıbrıs, Balkanlar, Gagavuzlar, Sekenlerden, Rusya Federasyonu içindeki Özerk Türk Cumhuriyetlerinden, Sarı Uygurlardan bahsettiğim, acılarımız, umutlarımızı paylaştığım dostumu kaybettim…